ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΩΝ ΑΘΗΝΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

 

Ποιο είναι το ενδιαφέρον και οι προτάσεις για την ισότητα των δύο φύλων, τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις των γυναικών, από τις δημοτικές παρατάξεις που διεκδικούν την ψήφο για το Δήμο Αθηναίων; Αυτό είναι ένα από τα πολλά ζητήματα με τα οποία ασχολούνται ή δεν ασχολούνται οι παρατάξεις, έστω σε επίπεδο διακηρύξεων.

 

Η "ΑΛΛΗ ΑΘΗΝΑ": Αρχίζοντας μεροληπτικά, ως υποψήφια, από την "Άλλη Αθήνα", με υποψήφιο δήμαρχο τον Φώτη Κουβέλη, θα αναφέρουμε ότι στο κομμάτι του προγράμματος, μικρό όπως για κάθε ζήτημα, για τις γυναίκες, αναφέρεται το αίτημα για την ενσωμάτωση της αρχής της ισότητας των δύο φύλων σε όλες τις πολιτικές, τις αναλύσεις, τις δραστηριότητες και τις αποφάσεις του Δήμου.  Η ισότιμη πρόσβαση των γυναικών πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν σε όλους τους σχεδιασμούς.

Η βία κατά των γυναικών στο δημόσιο και τον ιδιωτικό χώρο αφορά και τους Δήμους. Διεκδικούμε υπηρεσίες αρωγής και καταφύγια, υπηρεσίες πρόληψης, καμπάνιες ενημέρωσης και χώρους συνεύρεσης των γυναικών για την ενδυνάμωσή τους. Απαιτείται πολιτική για την καταπολέμηση του βάρβαρου φαινομένου της καταναγκαστικής πορνείας. Επίσης υποστηρίζεται το αίτημα για παροχή κτιρίου για τις γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις της πόλης.

Στα αιτήματα για βρεφονηπιακούς σταθμούς αναφέρονται οι εργαζόμενοι γονείς και όχι οι εργαζόμενες μητέρες, όπως συμβαίνει με όλα τα άλλα προγράμματα.

Η "ΑΘΗΝΑ ΑΥΡΙΟ" με την κυρία Μπακογιάννη, διανέμει φυλλάδιο της Γραμματείας Γυναικείων Θεμάτων της Νέας Δημοκρατίας όπου αναφέρονται επικριτικά τα μικρά ποσοστά συμμετοχής των γυναικών στη Νομαρχιακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση, που καταλήγει ότι "η Ελληνίδα μπορεί να διεκδικήσει και να κατοχυρώσει τη θέση που της αξίζει στην πολιτική ζωή της χώρας μας". Στο πρόγραμμα της δημοτικής παράταξης αναφέρεται η πρόθεση στήριξης στην "εργαζόμενη μητέρα", με αιτήματα για βρεφονηπιακούς σταθμούς. Όμως, αναφέρεται επίσης στη διεύρυνση των υπηρεσιών του ξενώνα κακοποιημένων γυναικών ώστε να υποστηρίζουν και άλλες κατηγορίες γυναικών (π.χ. θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, ανήλικες μητέρες κλπ.) ενώ αναφέρει θέματα ψυχολογικής υποστήριξης, ιατρικών συμβουλών για θέματα υγείας γυναικών και συμπαράσταση σε ζητήματα εργασίας με προγράμματα πρακτικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για "μερική απασχόληση".

Στην "ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ"  με επικεφαλής τον κ. Παπουτσή, η μόνη αναφορά που γίνεται είναι για να δημιουργηθούν "Κέντρα προστασίας κακοποιημένων ατόμων (ανδρών, γυναικών και παιδιών) και δημιουργία ειδικής τηλεφωνικής γραμμής γι' αυτά τα άτομα, με τη συνεργασία του Δήμου Αθηναίων και μη κυβερνητικών οργανώσεων". Μάλλον η παράταξη αυτή δεν έχει ακούσει για τη βία κατά των γυναικών.

Στην "ΑΘΗΝΑ Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ" με τον Γιάννη Δημαρά, η γυναίκα αναφέρεται ως "εργαζόμενη μητέρα", και μόνο λόγω των παιδιών της, και προτείνονται  "συνεχείς και αυξανόμενες φροντίδες για τα παιδιά και την εργαζόμενη μητέρα (ολοήμεροι βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί)" και τσουβαλιάζεται το ζήτημα μαζί με τους νέους, τους ηλικιωμένους και τους συμπολίτες μας με ειδικές ανάγκες.

Στη "ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ" με επικεφαλής τον Σπύρο Χαλβατζή, δεν αναφέρεται απολύτως τίποτα.

 

Συμπερασματικά, όσο κι αν τα προγράμματα είναι χαρτιά και υποσχέσεις, το ενδιαφέρον και η ιδεολογία περί του τι είναι και τι δικαιούνται οι γυναίκες, αποτυπώνεται με έναν τρόπο και σ' αυτά. Η γυναίκα ως μητέρα των παιδιών της, σαν αυτά να μην είχαν πατέρα, κυριαρχεί ως άποψη, ενώ η γυναίκα ως πολίτης, με αναφορά στα ζητήματα της ισότητας και βασικές πλευρές της ζωής των γυναικών εμφανίζεται, όπου εμφανίζεται, με προσεγγίσεις που διαπερνώνται από τη γενική φιλοσοφία της κάθε παράταξης.

 

Σίσσυ Βωβού