Για τα δικαιώματα των γυναικών

Η Αθήνα πρέπει να είναι πόλη της ισότιμης συμμετοχής των πολιτών και των δύο φύλων.

Διεκδικούμε την ενσωμάτωση της αρχής της ισότητας των δύο φύλων σε όλες τις πολιτικές, τις αναλύσεις και τις αποφάσεις του Δήμου. Σχετική νομοθεσία, με βάση οδηγία της Ε.Ε., αναμένεται να περάσει στη νομοθεσία μέχρι το 2003.

Βέβαια, η νομοθεσία χρειάζεται, αλλά χρειάζεται και η κινητοποίηση για να μην μένει στα χαρτιά.

Ο νόμος που ορίζει υποχρεωτική συμμετοχή των γυναικών στα ψηφοδέλτια κατά 1/3, πρέπει να μετατραπεί σε μια πραγματικότητα να εκλεγούν τουλάχιστον 1/3 γυναίκες, κάτι που εξαρτάται από τους/τις ψηφοφόρους. Δεν παραλείπουμε να ψηφίσουμε γυναίκες.

Διεκδικούμε συμμετοχή των γυναικών σε όλα τα θεσμικά όργανα, όσο και στις δραστηριότητες του Δήμου (Φεστιβάλ, δημόσιες εκδηλώσεις, ομιλίες κ.λπ.).

Στο σχεδιασμό της υποδομής, των συγκοινωνιών, των υπηρεσιών, να λαμβάνεται υπόψιν η ισότιμη πρόσβαση των γυναικών.

Η βία εναντίον των γυναικών στο δημόσιο και τον ιδιωτικό χώρο, αφορά και τους Δήμους. Χρειάζεται πρόληψη, ενημέρωση των πολιτών με ειδικές καμπάνιες, όσο και υπηρεσίες αρωγής και καταφύγια. Το ένα και μοναδικό καταφύγιο για κακοποιημένες γυναίκες στο οποίο συμμετέχει και ο Δήμος Αθηναίων, είναι ανεπαρκέστατο για την αντιμετώπιση του φαινομένου.

Χρειάζονται χώροι συνεύρεσης των γυναικών για τον ελεύθερο χρόνο, την ενημέρωσή τους για θέματα που τις αφορούν, αλλά και την ενδυνάμωσή τους (π.χ. λέσχες, καφενεία, χώροι αναψυχής).

Επίσης απαιτείται παροχή οικήματος για τη στέγαση γυναικείων και φεμινιστικών φορέων, αίτημα που έχει υποβληθεί επανειλημμένα στη δημοτική αρχή. Επισημαίνουμε ότι σε όλες τις χώρες της Ευρώπης ανάλογη προσφορά υπάρχει όχι μόνο από τον κεντρικό δήμο της πρωτεύουσας, αλλά ακόμα της κάθε άλλης πόλης.

Ο δήμος πρέπει να συμμετέχει με τις υπηρεσίες του στην καταπολέμηση του φαινομένου της καταναγκαστικής πορνείας μεγάλου αριθμού αλλοδαπών γυναικών στα ειδικά μπαρ, χώρους «μασάζ» κ.λπ. με ενημέρωση των πολιτών αλλά και ελέγχους, για να βοηθήσει στον περιορισμό αυτού του βάρβαρου καθεστώτος που έχει επιβληθεί στις γυναίκες αυτές από δουλέμπορους, μαστροπούς και πελάτες. Σε τέτοιες δραστηριότητες, η συνεργασία με γυναικείους φορείς είναι αυτονόητη ανάγκη.