ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΗ

 

                                                              29/10/2003                                               

 

ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

 

        Την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2003 στις 7 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος  (Καραγιώργη Σερβίας 4 – 5^ος όροφος) νέα σύσκεψη των κοινωνικών φορέων, που εναντιώνονται στα σχέδια της κυβέρνησης για τη συρρίκνωση των δασών και την παραχώρηση δημόσιας γης σε ιδιώτες καταπατητές.

        Η σύσκεψη αυτή (η οποία αποτελεί συνέχεια αυτής που πραγματοποιήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2003 στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας) έχει σαν στόχο την δημιουργία ενός ευρέoς μετώπου κοινωνικών δυνάμεων για την προστασία των δασών και της δημόσιας γης, σε επίπεδο Αττικής καθώς και (στη συνέχεια) την δημιουργία μιας Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα, για να μην περάσουν τα νέα σχέδια της Κυβέρνησης.

        Καλούνται όλοι όσοι εναντιώθηκαν και αντιστάθηκαν πριν δυόμισυ χρόνια στην τροποποίηση του άρθρου 24 του Συντάγμάτος, (και όχι μόνο) να συμμετάσχουν ενεργά και στην νέα αυτή προσπάθεια.

 

                           Για το Γραφείο Τύπου

 

Βασίλης  Ζαφειράκης

Πληροφορίες:τηλ.210-7723153,210-2921119,6944-978692

 

ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΑΣΗ                                                                                      Αθήνα 29. 10. 2003

ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΗ                                                  

 

                  ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΑΣΗ :

 

η νέα φάση στην καταστροφή των δασών και τη λεηλασία της δημόσιας γης

  

 Τις τελευταίες δεκαετίες έχει καταντήσει συνήθεια της πολιτικής ζωής της χώρας, τις παραμονές των εκλογών, να εμφανίζεται και ένα νομοσχέδιο για την «προστασία των δασών .….» είτε για την «κτηνοτροφία», είτε τους «βοσκότοπους». Μια τέτοια εξέλιξη ίσως να είναι αναμενόμενη, σε μια χώρα που πάνω από τις μισές εκτάσεις της είναι χαρακτηρισμένες δάση και δασικές, ενώ εθνικό κτηματολόγιο δεν έχει γίνει ποτέ. Η έννοια χωροταξία είναι κάτι σχετικό, που γίνεται λάστιχο ανάλογα με τις ανάγκες και τα συμφέροντα των «εχόντων και κατεχόντων», καθώς ο χωροταξικός σχεδιασμός είναι σχεδόν ανύπαρκτος, ενώ ο πολεοδομικός σχεδιασμός είναι αποσπασματικός και πολλές φορές προβληματικός, για να καλύπτει παρανομίες. Η δημόσια περιουσία αποτελεί ιμάτιο προς διαμελισμό.

Το σκανδαλώδες φαινόμενο της αλλαγής χρήσης και της αυθαίρετης δόμησης σε δημόσιες, δασικές και μη, εκτάσεις οργιάζει με τις ευλογίες ουσιαστικά της πολιτείας, καθώς χρησιμοποιείται σαν μέσο πλουτισμού συγκεκριμένων συμφερόντων και παράλληλα συνδέεται με φαινόμενα άμβλυνσης συνειδήσεων, εξαγοράς, χειραγώγησης, ψηφοθηρίας και αδρανοποίησης των πολιτών.

            Τις παραμονές εκλογών του 1985 είχαμε το ν/σ «περί βοσκοτόπων», πού έγινε τελικά και νόμος το 1987. Γρήγορα καταρρίφθηκε λόγω της αντισυνταγματικότητάς του από το ΣτΕ, οπότε οι «ανάγκες» έμεναν ακάλυπτες. Μετά από διάφορα εφευρήματα τύπου «δασικών ομολόγων» (1992), άρχισαν από το 1996 να κυκλοφορούν διάφορα, σχεδόν όμοια νομοσχέδια, με στόχο τα δασικά οικοσυστήματα («νομοσχέδιο Τζουμάκα», κάποια σχέδια επί υπουργίας Ανωμερίτη), με τη συζήτηση «όλως τυχαίως» να φουντώνει κάθε παραμονές εκλογών. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα, όπου ως επιπλέον επιχείρημα της εμφάνισης του νομοσχεδίου, προβάλλεται και η ανάγκη εκσυγχρονισμού της νομοθεσίας λόγω της αλλαγής του Συντάγματος.

         Το χειρότερο στην υπόθεση του νέου νομοσχεδίου, είναι ότι επιχειρείται να θεωρηθούν ως περίπου συνυπεύθυνοι και όλοι σχεδόν οι πολίτες της χώρας, καθώς, όπως συνήθως λένε οι κυβερνήσεις που φέρνουν τα νομοσχέδια αυτά «δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στα κοινωνικά προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί». Καμία όμως από αυτές δεν μπαίνει ποτέ στον κόπο να εξηγήσει πώς φτάσαμε ως εδώ, ποιος επέτρεψε – αν όχι προέτρεψε – τη δημιουργία και γιγάντωση τέτοιων φαινομένων. Δεν μας εξηγούν – μπορούν άραγε ; – πώς με την προτεινόμενη νομοθεσία τα φαινόμενα αυτά θα παταχθούν στο μέλλον. Ότι δεν θα δημιουργηθεί και ένα νέο κύμα αυθαιρεσιών και καταπατήσεων, αφενός από εκείνους που και στο παρελθόν το έπραξαν και τώρα καρπώνονται τα οφέλη, αφετέρου από όλους αυτούς που ήταν μέχρι τώρα νομοταγείς και βλέπουν ότι ο σφετερισμός και η παρανομία δικαιώνεται.

         Οι επιχειρούμενες ρυθμίσεις με το νέο νομοσχέδιο, δεν μπορούν να πείσουν εύκολα κανένα καλοπροαίρετο και σκεπτόμενο πολίτη, καθώς προσκρούουν ευθέως σε ζητήματα κοινής λογικής, συνταγματικής νομιμότητας και επιταγές της δασολογικής επιστήμης, που επιχειρείται βάναυσα να διαστρεβλωθούν, έχοντας σαν βάση (οι ρυθμίσεις) το οικονομικό και πολιτικό κέρδος από την αλλαγή χαρακτήρα, χρήσης και ιδιοκτησίας των δασικών οικοσυστημάτων.

Σχετικά με το νέο νομοσχέδιο, που φέρει τον βαρύγδουπο τίτλο «Προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, κατάρτιση δασολογίου, ρύθμιση εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί δασών και δασικών εν γένει εκτάσεων και άλλες διατάξεις» και το έδωσε στη δημοσιότητα η Κυβέρνηση, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

       Στην αναθεώρηση του Συντάγματος του 2001 δεν υπάρχει εξουσιοδότηση για νέο προσδιορισμό της έννοιας του δάσους – δασικής έκτασης.  Ο εισαγόμενος όμως με το σχέδιο Νόμου «οικολογικός» ορισμός του δάσους («εξειδίκευση» σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση) αποτελεί το βασικό μοχλό για να επιτευχθεί ο στόχος του αποχαρακτηρισμού δασών και δασ. εκτάσεων. Έτσι αφήνεται ελεύθερο και το πεδίο σφετερισμού δημόσιων εκτάσεων. Πιο ειδικά :

α) Το ελάχιστο απαιτούμενο ποσοστό κάλυψης του εδάφους από άγρια ξυλώδη φυτά (συγκόμωση), προκειμένου να χαρακτηριστεί η γη δασική, γίνεται 25 %, από 15 % που ήταν μέχρι τώρα (με βάση εγκύκλιο που πέρασε στη νομολογία).

β) Το ελάχιστο απαιτούμενο εμβαδόν μιας έκτασης, για να χαρακτηριστεί δασική, γίνεται 3 στρέμματα, ενώ για τις λωρίδες απαιτείται πλάτος τουλάχιστον 30 μέτρων, ενώ μέχρι τώρα δεν υπήρχε ελάχιστο όριο. 

    Σύμφωνα με αυτές τις διατάξεις, παύουν να θεωρούνται δασικές και απεμπολούνται κατ’ αυτό τον τρόπο δικαιώματα του Δημοσίου επί εκτάσεων, οι οποίες υπολογιζόμενες αδρομερώς φθάνουν τα 40 εκατομμύρια στρέμματα. Αναλυτικά, αποδεσμεύονται από την δασική νομοθεσία:

·         Δάση με συγκόμωση κάτω από 25%,  έκτασης περίπου 9.000.000 στρεμμάτων

·         Δασικές εκτάσεις με συγκόμωση κάτω από 25%, έκτασης περίπου 7.000.000 στρεμμάτων

·         Χορτολιβαδικές εκτάσεις, έκτασης 15.000.000 στρεμμάτων

·         Φρυγανώδεις εκτάσεις στη ζώνη των αειφύλλων, περίπου 4.500.000 στρεμμάτων

·         Εκτάσεις μικρότερες των 3 στρεμμάτων, που δεν μπορούν να υπολογισθούν επακριβώς

Ταυτόχρονα γίνονται νομιμοποιήσεις αυθαιρεσιών (μέχρι το 1960 με το συγκεκριμένο ν/σ, μέχρι το 1973 με την αντισυνταγματική τροπολογία του ΥΠΕΧΩΔΕ που αναγνωρίζει χρησικτησία σε Δημόσια γη), ενώ δίνονται πάλι παλιές παραχωρημένες εκτάσεις που θα έπρεπε να επιστραφούν στο Δημόσιο. Οι εκτάσεις αυτές δεν μπορούν να υπολογισθούν επακριβώς.

- Η πλειοψηφία των δασικών εκτάσεων που θα απομείνουν, μετά το κατακερματισμό τους, θα μπορεί να διατίθεται για τις λεγόμενες «επιτρεπτές επεμβάσεις». Το ίδιο και οι περικλειόμενες σε αυτές χορτολιβαδικές και αλπικές εκτάσεις. Οι επιτρεπτές επεμβάσεις αφορούν κυρίως δραστηριότητες με οικονομικό ενδιαφέρον, που με τα σημερινά δεδομένα θα ασκεί η ιδιωτική πρωτοβουλία. Δηλαδή στις κατά τεκμήριο δημόσιες δασικές εκτάσεις, θα επιτρέπεται η κερδοσκοπία ιδιωτών, ακόμη και σε βάρος του περιβάλλοντος.

    -Δίνεται η δυνατότητα δημιουργίας μέσα σε δάση μέχρι 30 «Δασικών Χωριών», που θα καταλήξουν όπως και τα 4 – 5 που ήδη κατασκευάστηκαν, να τα διαχειρίζονται ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και ταξιδιωτικά γραφεία. Οι εγκαταστάσεις αυτές είναι έξω από κάθε χωροταξική λογική και αποτελούν μια αντίφαση, τη στιγμή που έχουμε χιλιάδες ορεινά χωριά με φθίνοντα πληθυσμό και καταρρέοντα οικήματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.

 

- Με τροποποίηση του Ν. 998/79 (άρθρο 41) μπορεί να αίρεται η απόφαση αναδάσωσης σε καμένες ή παράνομα εκχερσωμένες δασικές εκτάσεις «όταν επέρχεται η δημιουργία αναβλάστησης». Πότε όμως επέρχεται αυτή η αναβλάστηση που αποτελεί νέο λεκτικό ιδεολόγημα; Σε 2, σε 3, σε 40 χρόνια, ή όταν η βλάστηση αποκατασταθεί στη μορφή που είχε πριν καεί;

 

  -Παρέχεται η δυνατότητα επανεξέτασης οριστικών πράξεων χαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων κατά το άρθρο 14 του Ν. 998/79, χωρίς χρονικά περιθώρια, στις Επιτροπές Δασικών Χαρτών. Είναι γνωστό σε όλους πως λειτουργούν τέτοιου τύπου επιτροπές (θα καταλήξουν Επιτροπές αποχαρακτηρισμού). Σε συνδυασμό και με τους προτεινόμενους νέους ορισμούς για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις τα πάντα αναμένεται να εξεταστούν εξ αρχής. Δημιουργούνται τεράστια ουσιαστικά, πρακτικά, διοικητικά προβλήματα. Δουλειά δεκαετιών, εκατομμύρια εργατοώρες (πράξεις χαρακτηρισμού, δασικοί χάρτες, εργασίες Κτηματολογίου, μελέτες, κλπ.) ουσιαστικά βγαίνουν άχρηστες, καθώς τα πάντα μπορεί ή και πρέπει να γίνουν εξ αρχής. Μήπως τελικά αυτός είναι ο στόχος; Τα πάντα να ξεκινήσουν από μηδενικής βάσεως;

 

-          Δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν από οποιαδήποτε αιτία και χρησιμοποιούνται παράνομα σε άλλες χρήσεις ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ, αν αυτές οι χρήσεις εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και προάγουν την Εθνική Οικονομία, έστω και αν αυτές οι εκτάσεις κηρύχτηκαν αναδασωτέες. Ως δημόσιο συμφέρον το ν/σ αναφέρει μεταξύ άλλων και τουριστικές, βιομηχανικές, βιοτεχνικές μονάδες, δημόσια και δημοτικά έργα, παράνομους οικισμούς.

 

-          Στην ουσία αίρεται το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου σε εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων, πράξη η οποία, σε συνδυασμό με την τροπολογία στο ν/σ του ΥΠΕΧΩΔΕ για τα αυθαίρετα, θα έχει σαν αποτέλεσμα το «Εθνικό Κτηματολόγιο» να μην υπερασπίζεται ουσιαστικά το Δημόσιο συμφέρον

   - Όπου ο στόχος της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας δεν θα επιτυγχάνεται ικανοποιητικά από τους ίδιους τους άρπαγες, θα μπορεί να το κάνει η ίδια η Κυβέρνηση μέσω εταιρειών όπως η «ΑΓΡΟΓΗ Α.Ε.», που θα συγκεντρώνει την δημόσια γη και θα την παραχωρεί στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, στο πρότυπο που χρησιμοποιεί η Εταιρεία Τουριστικά Ακίνητα (ΕΤΑ).

     - Με διατάξεις για ανταλλαγές εκτάσεων, καθορισμό τιμημάτων από τον Υπ. Γεωργίας, κλπ.  καλλιεργούνται και επεκτείνονται οι πελατειακές σχέσεις. Υπάρχει ακόμη στο ν/σ, πληθώρα απαράδεκτων φωτογραφικών διατάξεων, παραχωρήσεων δημόσιας γης.

 

         - Επιτρέπεται η δόμηση σε περιαστικά δάση με μόνιμες εγκαταστάσεις.

 

-          Στο συγκεκριμένο ν/σ δεν υπάρχουν τελικά οι χαριστικές ρυθμίσεις – νομιμοποιήσεις για  τα οριστικά συμβόλαια αγοράς, καθώς και για τα προσύμφωνα που θα συναφθούν μέχρι την έναρξη ισχύος του Νόμου από Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς, όπως προέβλεπαν τα προηγούμενα – όμοια κατά τα λοιπά - νομοσχέδια που είδαν το φως της δημοσιότητας. Αυτά έχουν συνταχθεί στην πλειοψηφία των περιπτώσεων παράνομα και αφορούν κυρίως δάση και δασικές εκτάσεις, που ανήκουν κατά τεκμήριο κυριότητας στο δημόσιο. Η υπόθεση αυτή αφορά εκατοντάδες χιλιάδες στρεμμάτων που βρίσκονται κυρίως σε ευαίσθητες περιβαλλοντικά περιοχές. Παρ’ όλα αυτά δεν πρόκειται να είναι διαφορετική η εξέλιξη, εφ’ όσον ισχύσουν οι υπόλοιπες διατάξεις και η τροπολογία του ΥΠΕΧΩΔΕ, για την κατάργηση του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου και στις εκτός σχεδίου περιοχές

           Τελικά, το αποτέλεσμα που θα προκύψει από πιθανή εφαρμογή του συγκεκριμένου ν/σ  θα     είναι:

 

-          Μείωση των δασών και δασικών εκτάσεων

-          Αποχαρακτηρισμός - ξεπούλημα της δημόσιας δασικής γης

-          Άγρια αναδιανομή της δημόσιας γης, με βίαιη επέκταση της ιδιωτικής σε βάρος της δημόσιας περιουσίας

-          Υποβάθμιση των δασικών οικοσυστημάτων και του φυσικού περιβάλλοντος

-          Απονομή ευσήμων στους παρανομήσαντες σε βάρος της δημόσιας περιουσίας, με αναγνώριση του «έργου» τους

-          Περαιτέρω εύνοια της εκτός σχεδίου δόμησης και των αυθαιρέτων

-          Ένας ακόμη περισσότερο στρεβλός χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός προς εξυπηρέτηση των ιδιωτικών συμφερόντων

-          Μείωση της προστασίας της δημόσιας περιουσίας, του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος

-          Επιδείνωση φαινομένων ερημοποίησης, θερμοκηπίου, κλιματικών αλλαγών.  

 

Ø            Επειδή θεωρούμε ότι με νομοθετήματα σαν τα παραπάνω στο όνομα του Συντάγματος παραβιάζεται προκλητικά το ίδιο το Σύνταγμα,

Ø            επειδή επιχειρείται βάναυσος βιασμός του φυσικού περιβάλλοντος, στο όνομα της προστασίας του,

Ø            επειδή η δημόσια γη, που είναι περιουσία όλων μας, ιδιωτικοποιείται, τεμαχίζεται, αναδιανέμεται και αλλάζει χρήση, προς εξυπηρέτηση των μεγάλων και μικρότερων συμφερόντων και τη διαιώνιση των πελατειακών σχέσεων και της ψηφοθηρίας,

Ø            επειδή ευνοείται η κερδοσκοπία στα δάση, που αντιμετωπίζονται ως εμπόρευμα στα γενικότερα πλαίσια της πολιτικής γης και κατοικίας,

Ø            επειδή το μέλλον των παιδιών μας και το δικαίωμά τους να ζουν σε υγιές περιβάλλον υποθηκεύεται,

είμαστε αντίθετοι

στο νομοσχέδιο του Υπ. Γεωργίας για τα δάση, στις διατάξεις του νομοσχεδίου του ΥΠΕΧΩΔΕ για τα αυθαίρετα, καθώς και στην κατάργηση του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου στις εκτός σχεδίου περιοχές.

                                   Ζητάμε την απόσυρσή τους !

·         Καταδικάζουμε την πολιτική της Κυβέρνησης,  αλλά και τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης που διεκδικεί την πατρότητα του νομοσχεδίου. Καταδικάζουμε τη στάση όλων εκείνων (αιρετών και μη) που με τη στάση τους και τη δράση τους προωθούν αυτή την αντιδασική πολιτική. Καταδικάζουμε κάθε απόφαση και κατεύθυνση σε επίπεδο χώρας και Ε.Ε., που στοχεύει στη λειτουργία των δασών με βάση το κέρδος.

·         Καλούμε τους πολίτες να έχουν ως κριτήριο για τη στάση τους έναντι των κομμάτων και τις θέσεις τους για το φυσικό περιβάλλον .

·         Θεωρούμε αναγκαία τη δημιουργία μιας Πανελλαδικής Επιτροπής Αγώνα που θα αναλάβει το έργο της ενημέρωσης και της εναντίωσης στις προαναφερόμενες νομοθετικές εκτροπές.

 

Ως τίτλος της επιτροπής προτείνεται :

 

«Μέτωπο για τα Δάση και τη Δημόσια Γη»

 

(πρόταση Συντονιστικού φορέων Αττικής)